Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

ΑΤΟΜΙΚΑ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 6/12/08

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008 ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ
ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ & ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Με θέμα την κληρονομιά που άφησε πίσω του το κίνημα του Δεκέμβρη του 2008, πραγματοποιήθηκε στο «Πάνθεον» στην Ηγουμενίτσα την Τρίτη 8/12 ώρα 19:30, εκδήλωση μνήμης και προβληματισμού για τους Δεκέμβρηδες που έρχονται, με συνδιοργανωτές την ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας, τον Σύλλογο Φοιτητών ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, τον Σύλλογο Εργαζομένων στη ΝΑ Θεσπρωτίας και την Πρωτοβουλία εργαζομένων σε Δημόσιο-Ιδιωτικό τομέα. Ομιλητές ήταν ο κ. Γιάννης Μαΐστρος, πανεπιστημιακός πρώην αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ και ο δικηγόρος κ. Γιάννης Παπαδημητρίου, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων. Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή 10λεπτου φιλμ με αναφορά στους νεκρούς αγωνιστές των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της μεταπολίτευσης και εστίαση στο κίνημα της νεολαίας και των εργαζόμενων πέρυσι το Δεκέμβρη.
Ο Γιάννης Μαΐστρος αναφέρθηκε στους αγώνες για το άρθρο 16, που προηγήθηκαν της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Ήταν ένα νικηφόρο κίνημα που απέκτησε και λαϊκά ερείσματα και προβλήθηκε και από τα ξένα ΜΜΕ. Μάλιστα ανησύχησε ιδιαίτερα τις κεντρικές Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (ιδιαίτερα τον Σαρκοζί στη Γαλλία) γιατί φοβόταν μήπως οι φοιτητές τους, επίσης εξεγερθούν. Ένα κίνημα κατά του βάρβαρου φιλελευθερισμού της Μπολόνια και των συνεπακόλουθων του (νόμος Γιαννάκου, πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, αξιολόγηση, πιστωτικές μονάδες, κ.ά.). Ένα κίνημα που έφερε στο προσκήνιο το κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου και του δικαιώματος της αυστηρής κριτικής κάθε εξουσίας στο χώρο του Πανεπιστημίου.
Μίλησε για τη μαζικότητα και την εφευρετικότητα των μαθητικών και νεολαιΐστικων κινητοποιήσεων του Δεκέμβρη και της κριτικής σε γονείς και κοινωνία που έκανε. Για τα αδιέξοδα και το αβέβαιο μέλλον, αλλά και την αλληλεγγύη, συλλογικότητα και φρεσκάδα μιας γενιάς που νόμισαν όλοι πως αρέσκεται στον καναπέ και το internet-serfing. Μίλησε για τις κινητοποιήσεις που γίνονται αυτή την εποχή σε Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία, Φινλανδία σε Πανεπιστήμια και σχολεία κατά της εμπορευματοποίησης της γνώσης και της παροχής υπηρεσιών κατάρτισης – εκπαίδευσης από ΚΕΣ, κάτι που φαίνεται να απορρίπτεται ακόμα και σε Ινδία-Κίνα. Έχουν ανοίξει λοιπόν και στην Ευρώπη, ζητήματα δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, κατάργησης διδάκτρων, σταμάτημα εντατικοποίησης των σπουδών και μείωσης των ετών φοίτησης και σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει λαϊκή συμπαράσταση με κατάληψη και κάψιμο εργοστασίων που προέβησαν σε απολύσεις προσωπικού.
«Στη χώρα μας όμως, το οργανωμένο συμφέρον, το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο στο χώρο της εκπαίδευσης εκπροσωπείται είτε από τα ΚΕΣ, είτε από τις μεγάλες αλυσίδες των πανεπιστημίων και των από απόσταση εκπαίδευση πανεπιστημίων, ετοιμάζεται να παίξει τον ρόλο του. Επειδή όμως, εδώ υπάρχουν οι τοποτηρητές τους, οι πολιτικοί εκπρόσωποι, που είναι οι κυβερνήτες και ορισμένοι πανεπιστημιακοί (που ανακινούν τη συζήτηση για το άσυλο) οι οποίοι προσπαθούν να υλοποιήσουν αυτήν την πολιτική, εμείς στοχεύουμε στο να πούμε "πάρτε πίσω αυτούς τους νόμους". Όλους τους νόμους της αναδιάρθρωσης, γιατί ακριβώς στοχεύουμε σε εκείνο το πίσω, στο οργανωμένο κεφάλαιο που θέλει να κερδοσκοπήσει εις βάρος, αν θέλετε, και των αξιών, είτε είναι εθνικές, είτε είναι κοινωνικές κατακτήσεις. Έτσι θα πρέπει να διατηρήσουμε τις όποιες συλλογικότητές μας, για να μπορέσουμε να αμυνθούμε και γιατί όχι να νικήσουμε» κατέληξε.
Για τα πολλά νομικά ζητήματα που άνοιξε το κίνημα και οι απέναντι του δυνάμεις καταστολής κρατικές και παρακρατικές, με την αθρόα χρήση ληγμένων χημικών, τις συνεχείς παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων πολιτών, τις επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια ή συνδικαλιστές (όπως η Κων. Κούνεβα), την παραβίαση οικιακού & πανεπιστημιακού ασύλου, τις κάμερες και εσχάτως τις προληπτικές προσαγωγές, απειλές, ξυλοδαρμούς, εκφοβισμούς πήρε το λόγο ο δικηγόρος κ. Γιάννης Παπαδημητρίου για να αναπτύξει συνολικά το θέμα της επίθεσης στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα μετά τον Δεκέμβρη του 2008.
«Σε ένα κράτος δικαίου το ποινικό δίκαιο πρέπει να προστατεύει τον πολίτη από την αυθαιρεσία του κράτους. Υπάρχουν επίσης κάποιες βασικές αρχές όπως η αρχή της ατομικής ευθύνης (για συγκεκριμένες πράξεις). Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος, οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα, το δικαίωμα αυτό ισχύει και για τους αλλοδαπούς. Βεβαίως η κυβέρνηση επικαλείται και το αίτημα για ασφάλεια των πολιτών μια και οι μέθοδοι των ατόμων με ροπή στην εγκληματικότητα προηγούνται της τεχνολογίας αστυνόμευσης και έτσι προκύπτει μια τάση για ασφάλεια του κράτους σε βάρος της ασφάλειας των πολιτών.
Η νομική διαχείριση του Δεκέμβρη ’08 ξεκίνησε περίπου κατά τον Φλεβάρη του 2009 με την ψήφιση των αυταρχικών Ν. 3783 (ο γνωστός νόμος Δένδια για τις κουκούλες) και Ν. 3772 (κυρίως γνωστός για την υποχρεωτική δήλωση των καρτοκινητών), που στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας επιτρέπει την χρήση του υλικού των καμερών ρύθμισης της κυκλοφορίας, την λήψη γενετικού υλικού και την δημιουργία τράπεζας DNA.
Ο πρώτος νόμος σε παραβίαση της αρχής του δικαίου για αναλογικότητα επιβολής ποινών, προβλέπει διπλασιασμό της ποινής σε περίπτωση που δεν διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου κάποιου (πχ διαδηλωτή) με τρόπο σκληρό και ασαφή (πχ αν κάποιος βάλει το χέρι μπροστά ή βρεγμένο μαντηλάκι για να προστατευθεί από τα δακρυγόνα). Έτσι το αδίκημα διατάραξης κοινής ειρήνης (συμμετοχή) μπορεί να επιφέρει ποινή 2 χρόνια ενώ αν χαρακτηριστεί κάποιος υποκινητής 5-10 χρόνια. Κάποιος επίσης μπορεί να προσαχθεί για έλεγχο με υπόνοιες διάπραξης εγκληματικής ενέργειας και όσο του στερείται η ατομική του ελευθερία (χωρίς ωστόσο να του απαγγελθεί κατηγορία), η αστυνομία μπορεί να βρει τρόπους ψυχολογικής πίεσης μια και ο κατηγορούμενος έχει με βάση και το τεκμήριο της αθωότητας, καθορισμένα από το Νόμο δικαιώματα. Οι προληπτικές προσαγωγές ανηλίκων είναι στην ουσία απαγωγές, αλλά και πάλι μπορούν να βρεθούν τρόποι υπεκφυγής από τις αρχές, όπως η απόδοση κατηγορίας στους γονείς για παραμέληση ανηλίκων ή στους οργανωτές των διαδηλώσεων για υποκίνηση ανηλίκων. Η επιπλέον προσθήκη δημοτικής ή ιδιωτικής αστυνόμευσης είναι κάτι που δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε.
Όσον αφορά τα διακριτικά των αστυνομικών, υπάρχει απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας (ΦΕΚ 2009/Β/1426), με την οποία εξαιρεί τους αστυνομικούς εξωτερικής υπηρεσίας (ΜΑΤ, ΥΜΕΤ κλπ) από την υποχρέωση να φέρουν διακριτικά, αλλά η Ομάδα Νομικής Βοήθειας έχει καταθέσει αίτηση στο Συμβουλίου της Επικρατείας για ακύρωση της απόφασης αυτής. Είναι όμως γενική παραδοχή πως τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται ούτε με παραπάνω αστυνόμευση, ούτε με κάμερες παντού.»
Στη συνέχεια έγινε γόνιμη ζωντανή συζήτηση με ερωτήσεις και τοποθετήσεις από τους παρευρισκόμενους με κοινή συνισταμένη όλων, την ελπίδα για νέους αποτελεσματικούς αγώνες.


* Οι περιλήψεις των ομιλιών των δύο εκλεκτών προσκεκλημένων μας, έγιναν με βάση σημειώσεις που κρατήθηκαν στη διάρκεια της εκδήλωσης από το προεδρείο και με στόχο να είναι κοντά στο πνεύμα της συνολικής τοποθέτησης των εισηγητών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου