Η τοποθέτηση της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο.
για την Ήπειρο»
στο έκτακτο Περιφερειακό Συμβούλιο
Η εφαρμογή της μνημονιακής
πολιτικής από τις τρόϊκες εξωτερικού και εσωτερικού έχει οδηγήσει σε
συρρίκνωση, στα όρια του μηδενισμού, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Συνεπώς
τα Σχέδια Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ελλάδας (αρθρωμένα σε Πρόγραμμα Εθνικό –
Περιφερειακά – Τομεακά – Ταμείο Συνοχής – Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας), το
Πρόγραμμα Αγροτική Ανάπτυξη και το Πρόγραμμα Αλιείας έχουν απομείνει τα βασικά
εργαλεία άσκησης περιφερειακής πολιτικής και διαχείρισης των ευρωπαϊκών πόρων.
Είναι λοιπόν αυτονόητη η σημασία της αποτελεσματικής και κοινωνικά ωφέλιμης
αξιοποίησής τους.
Τρεις είναι οι κατ’ αρχήν
παρατηρήσεις μας στη σημερινή συζήτηση:
1. ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ. Το ισχύον ΕΣΠΑ 2007 – 2013
προβλέπει τη διάθεση 20 δις ευρώ στην Ελλάδα. Το «νέο ΕΣΠΑ» 2014 – 2020
προβλέπει τη διάθεση 11,5 δις, δηλ. μείωση των πόρων κατά 44 % σε ένα σκηνικό
φτώχειας και κοινωνικής ερήμωσης. Και αυτό επειδή κατά την σχεδίαση του και την
κατανομή των κονδυλίων λαμβάνεται υπόψη το ΑΕΠ των ετών 2007 – 2009, πριν δηλ. εκδηλωθεί
η ελληνική κρίση. Διερωτάται κανείς, με ποιο τρόπο εκδηλώνεται αυτή η «σκληρή
διαπραγμάτευση», που υποσχέθηκαν προεκλογικά τα κόμματα της συγκυβέρνησης
2. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Και σε αυτό τον κύκλο
ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και στους προηγούμενους η περιβόητη
«απορροφητικότητα» και όχι η παραγωγική διάρθρωση της χώρας και η κοινωνική
αναγκαιότητα των έργων ήταν το κύριο μέλημα της διαχείρισης. Όχι ότι δεν
υπήρξαν προβλήματα και στο επίπεδο της απορροφητικότητας με αρκετές δυσκολίες
των εμπλεκόμενων φορέων στην προώθηση της ωρίμανσης των έργων. ΟΜΩΣ το βασικό
κατά την άποψή μας πρόβλημα ήταν πολιτικό. Ήταν ο σχεδιασμός του ΕΣΠΑ σε όφελος
των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των Τραπεζών, των ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων,
που είναι στενά συνδεδεμένα με πολιτικά συμφέροντα μέσα στα αστικά κόμματα
εξουσίας. Ένα υπερσυμβασιοποιημένο ΕΣΠΑ, ένα χαοτικό σε τελική ανάλυση ΕΣΠΑ
είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο χωρίς κοινωνικό έλεγχο και ερήμην των κοινωνικών
αναγκών.
3. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ. Πάγιο χαρακτηριστικό ήταν και παραμένει η περιχαράκωση του
σχεδιασμού μέσα στα τείχη των γραφειοκρατικών και τεχνοκρατικών μηχανισμών
(ακόμη και η κατάχρηση της τεχνοκρατικής «αργκό») και η προσχηματική
διαβούλευση. Και αυτό ισχύει σε όλα τα επίπεδα διαχείρισης και προφανώς και
στην αιρετή Περιφέρεια Ηπείρου. Είναι ενδεικτικό ότι στη σημερινή συζήτηση η
Περιφερειακή Αρχή δεν μπήκε στον κόπο ούτε καν μιας εισήγησης με στοιχεία
απορρόφησης, δεν μας κοινοποίησε ούτε αυτή την εγκύκλιο του Υπουργείου για το
νέο αναπτυξιακό προγραμματισμό.
Για την
περιφερειακή παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την
Ήπειρο» αλλά και γενικότερα για το χώρο της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής
Αριστεράς είναι αναγκαίο όχι μόνο να διεκδικηθούν νέοι πόροι αλλά ΚΥΡΙΩΣ να
σπάσει η κατεστημένη μορφή διαχείρισης από τις δυνάμεις εκείνες που
πρωταγωνίστησαν στα φαινόμενα διαπλοκής τις προηγούμενες δεκαετίες και να
διαμορφωθεί ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο δημοκρατικού ελέγχου και συμμετοχής
στον προγραμματισμό και τον απολογισμό.
Δεν έχουμε
αυταπάτες ότι οι κατ’ όνομα θετικοί στόχοι για την καταπολέμηση της φτώχειας
και του κοινωνικού αποκλεισμού, τη μείωση της ανεργίας, την άρση των ενδο-ευρωπαϊκών
και περιφερειακών ανισοτήτων κ.λπ. μπορούν να προωθηθούν αποτελεσματικά στην
καμένη γη των Μνημονίων και της κυριαρχίας των εργολαβικών συμφερόντων. Παρ’
όλα αυτά θα επιδιώξουμε να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους
και των δημόσιων υποδομών παιδείας, έρευνας και υγείας, στην αναγνώριση του
πρωτεύοντα ρόλου της εργασίας και των συνεργατικών και συνεταιριστικών δομών
στην οικονομική ανάπτυξη, στον περιφερειακό σχεδιασμό σε κρίσιμους τομείς
(νερά, ενέργεια, απορρίμματα, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση κ.λπ.), στις
συγκοινωνιακές υποδομές με οικολογικό και κοινωνικό χαρακτήρα (παραμένει πάγια
διεκδίκησή μας το τραίνο στην Ήπειρο) και στον ανασχεδιασμό της δημόσιας
διοίκησης με εμβάθυνση της δημοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου. Οι
κοινωνικές δυνάμεις, που μπορούν να υποστηρίξουν ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης,
βασισμένο στην ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κοινωνική αποτελεσματικότητα
αναπτύσσονται και ωριμάζουν και εμείς θα αγωνιστούμε μαζί τους.
21-9-2012
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου