Το «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» θεωρεί ότι ο παροξυσμός των αιτήσεων για κατασκευή αιολικών πάρκων στην Ήπειρο από ιδιώτες επενδυτές δημιουργεί μια επικίνδυνη για το περιβάλλον κατάσταση.
Θεωρούμε την ενέργεια συλλογικό δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα και εκτιμούμε ότι είναι αναγκαίος ο κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή ενέργειας. Είμαστε επίσης εναντίον της πυρηνικής ενέργειας και των ορυκτών καυσίμων και υπέρ της ανάπτυξης των τεχνολογιών των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οι παραπάνω θέσεις δεν αποκλείουν τη μικρής κλίμακας δραστηριοποίηση ιδιωτών στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αλλά θέτουν σε προτεραιότητα τα ζητήματα του δημόσιου ελέγχου, του πλαισίου, του τεχνολογικού χαρακτήρα και των ορίων μιας τέτοιας δραστηριότητας.
Το ζήτημα είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως ακριβώς και η προηγούμενη, ακολουθεί μια συστηματική πολιτική εκποίησης των δημόσιων αγαθών και του φυσικού πλούτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο υπό καθεστώς ασυδοσίας και χωρίς όρια. Ειδικά οι ρυθμίσεις του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις ΑΠΕ και τα επόμενα, συμπληρωματικά νομοθετήματα ανοίγουν το δρόμο για δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας και κερδοφορίας αλλά με συνέπειες χωρίς επιστροφή.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, έχουν υποβληθεί ήδη 45 αιτήσεις για αιολικά πάρκα στα κατά τόπους δασαρχεία της Ηπείρου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία με μια τεχνολογία γιγαντιαίων ανεμογεννητριών, που με τη σειρά τους απαιτούν μεγάλης κλίμακας εκχερσώσεις σε δασικές εκτάσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι, ενώ η Ήπειρος δεν φημίζεται για τους ανέμους της, έχει την τύχη να φιλοξενεί ένα σημαντικό διάδρομο στην πορεία των αποδημητικών πτηνών από Βορρά προς Νότο.
Ήδη οι πρώτες αιτήσεις για αιολικά πάρκα έχουν απασχολήσει την Επιτροπή Περιβάλλοντος & Ανάπτυξης του Περιφερειακού Συμβουλίου στα πλαίσια της γνωμοδοτικής της αρμοδιότητας. Μέχρι στιγμής κοινό σημείο όλων των περιπτώσεων είναι αφενός οι σημαντικές παραλείψεις των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα παραπάνω θέματα και αφετέρου η σπουδή των δύο μεγάλων παρατάξεων να γνωμοδοτήσουν υπέρ της «επενδυτικής δραστηριότητας».
Επιμένοντας στην υπεράσπιση των φυσικών και βιολογικών ισορροπιών και του τοπίου, θεωρούμε ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις τόσο τεχνολογικά όσο, κυρίως, κοινωνικά και για την αιολική και για κάθε άλλη ανανεώσιμη μορφή ενέργειας। Είναι ο μόνος δρόμος στις δύσκολες μέρες του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου. 30-6-2011
Θεωρούμε την ενέργεια συλλογικό δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα και εκτιμούμε ότι είναι αναγκαίος ο κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή ενέργειας. Είμαστε επίσης εναντίον της πυρηνικής ενέργειας και των ορυκτών καυσίμων και υπέρ της ανάπτυξης των τεχνολογιών των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οι παραπάνω θέσεις δεν αποκλείουν τη μικρής κλίμακας δραστηριοποίηση ιδιωτών στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αλλά θέτουν σε προτεραιότητα τα ζητήματα του δημόσιου ελέγχου, του πλαισίου, του τεχνολογικού χαρακτήρα και των ορίων μιας τέτοιας δραστηριότητας.
Το ζήτημα είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως ακριβώς και η προηγούμενη, ακολουθεί μια συστηματική πολιτική εκποίησης των δημόσιων αγαθών και του φυσικού πλούτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο υπό καθεστώς ασυδοσίας και χωρίς όρια. Ειδικά οι ρυθμίσεις του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις ΑΠΕ και τα επόμενα, συμπληρωματικά νομοθετήματα ανοίγουν το δρόμο για δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας και κερδοφορίας αλλά με συνέπειες χωρίς επιστροφή.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, έχουν υποβληθεί ήδη 45 αιτήσεις για αιολικά πάρκα στα κατά τόπους δασαρχεία της Ηπείρου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία με μια τεχνολογία γιγαντιαίων ανεμογεννητριών, που με τη σειρά τους απαιτούν μεγάλης κλίμακας εκχερσώσεις σε δασικές εκτάσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι, ενώ η Ήπειρος δεν φημίζεται για τους ανέμους της, έχει την τύχη να φιλοξενεί ένα σημαντικό διάδρομο στην πορεία των αποδημητικών πτηνών από Βορρά προς Νότο.
Ήδη οι πρώτες αιτήσεις για αιολικά πάρκα έχουν απασχολήσει την Επιτροπή Περιβάλλοντος & Ανάπτυξης του Περιφερειακού Συμβουλίου στα πλαίσια της γνωμοδοτικής της αρμοδιότητας. Μέχρι στιγμής κοινό σημείο όλων των περιπτώσεων είναι αφενός οι σημαντικές παραλείψεις των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα παραπάνω θέματα και αφετέρου η σπουδή των δύο μεγάλων παρατάξεων να γνωμοδοτήσουν υπέρ της «επενδυτικής δραστηριότητας».
Επιμένοντας στην υπεράσπιση των φυσικών και βιολογικών ισορροπιών και του τοπίου, θεωρούμε ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις τόσο τεχνολογικά όσο, κυρίως, κοινωνικά και για την αιολική και για κάθε άλλη ανανεώσιμη μορφή ενέργειας। Είναι ο μόνος δρόμος στις δύσκολες μέρες του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου. 30-6-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου